از جنگهای صدساله تا انقلاب اسلامی ایران
زهرا آران
«نوفل لوشاتو» را همه ایرانیان میشناسند؛ روستای سه هزار نفرهای که بخشی از تاریخ معاصر ایران را در خود جای داده است. این روستا روی تپهای سنگی و در انتهای غربی دشت «ورسای» در ۳۵ کیلومتری جنوب غربی پاریس قرار دارد و پنج ماه میزبان رهبر انقلاب اسلامی ایران بود.
امام خمینی (ره)، ۱۴ مهرماه ۱۳۵۷ پس از عراق به فرانسه تبعید و چهار روز بعد، خانهای در نوفل لوشاتو در خیابان «شورز» (Chevreuse) میزبان او شد و تا ۱۲ بهمنماه همان سال که به ایران بازگشتند، در این روستا ماندند. خانهای که بنیانگذار انقلاب در آن سکونت داشت تا مدتها بسته و رفتوآمد به آن ممنوع بود. در حال حاضر نیز با وجود درخواست دولت ایران مبنی بر تبدیل آن خانه به یک موزه، چیزی جز یک در سبزرنگ از آن خانه باقی نمانده؛ با این حال عدهای از ایرانیان برای دیدن این مکان تاریخی به نوفل لوشاتو سفر میکنند.
تاریخچه نوفل لوشاتو
فرانسه بعنوان یکی از قدیمیترین کشورهای دنیا، تاریخ مفصلی دارد. طبیعی است که تاریخچه تغییر و تحولات نوفل لوشاتو نیز به همان اندازه طولانی باشد. شواهد تاریخی و باستانشناسی حاکی از آن است که این منطقه از پاریس، قدمتی طولانی دارد؛ بدان معنا که از پیش از تاریخ تاکنون، قابل سکونت بوده است. یکی از مهمترین اتفاقات تاریخی نوفل لوشاتو، تخریب دژ محکمی بوده که به دستور «فیلیپ هشتم» ساخته شده بود و انگلیسیها آن را در جنگهای صدساله تخریب کردند.
ظاهرا در سال ۱۴۷۸ تمام داراییهای ارزی و غیرارزی نوفل لوشاتو توسط کنت «مونفور لهموری» مصادره شد و در اختیار شهرستان «مولان» قرار گرفت؛ اتفاقی که در نتیجه آن، دو سرزمین فئودالی یکپارچه شدند و تحت مالکیت «بروتین»؛ دوک منطقه درآمدند، اما «اولیویر لودم»، مشاور معتمد «لوئی یازدهم» با این ادغام مخالف بود و این ادغام تا سال ۱۴۸۳، یعنی تا زمانی که او از دنیا رفت، مورد تایید رسمی دولت قرار نگرفت. به هر حال مسالهای که هیچ شک و شبههای در آن نیست، این است که در دورهای که فرانسه بصورت نظام سلطنتی و فئودالی اداره میشد، نوفل لوشاتو از اربابی به ارباب دیگر رسید تا اینکه انقلاب کبیر فرانسه به وقوع پیوست. تنها تغییری که نوفل لوشاتو در طول انقلاب فرانسه به خود دید، تغییر نام این شهر کوچک بود. در آن زمان، نوفل لوشاتو بصورت موقت به «نوفل لامونتاین» تغییر نام یافت اما بعد از مدتی، دوباره نام اصلی خود را بازپس گرفت.
کلیسای سنت نیکلاس
به غیر از خیابانها و کوچهپسکوچههای زیبای نوفل لوشاتو، کلیسایی بازمانده از قرن دوازدهم میلادی در این روستا وجود دارد که توجه گردشگران را به خود جلب میکند. این کلیسا که «سنت نیکلاس» نام دارد، در سال ۱۱۱۸ توسط «سیمون سوم» ساخته شد، او فرمانده قدرتمند و معروف فرانسه در دوره قرون وسطی بود.
کلیسای حال حاضر نوفل لوشاتو به احتمال بسیار زیاد سومین کلیسای این شهر است که از پی قرنها باقی مانده است. البته این کلیسا در طول جنگهای صدساله بهشدت آسیب دید، اما بعدها بازسازی و تعمیر شد و حتی قسمتهایی از کلیسا همچون شبستان اصلی و نمای بیرونی کلیسا، بطور کامل دوباره ساخته شدند.
کار ساخت ساختمان این کلیسا در سال ۱۷۳۱ و در حالی پایان یافت که هزینه ساخت بخشهای مختلف کلیسا توسط ملاکان و ثروتمندان آن دوره تامین شد. منابع مالی ساخت منبر، تریبون، چوبکاریهای داخل کلیسا، جایگاه اعتراف، نقاشیهای محراب و همچنین نقاشیهای بخشهای جانبی، همه و همه توسط این عده تامین شده است. اگرچه تاریخچه و سبک معماری و آثار هنری این کلیسا به سبک و سیاق دوره «لوئی شانزدهم» ساخته شده، اما میتوانید در این کلیسا تابلوهای نقاشی، نقاشیهای دیواری و سبوهایی زیبا، بازمانده از قرن نوزدهم را نیز مشاهده کنید.
آخرین نکته درباره این کلیسا آن است که بازدید از آن رایگان است، اما پیش از رفتن، از ساعات بازدید آن مطمئن شوید؛ چون ساعات کاری کلیسا در روزهای خاص، طی تابستان و پاییز متفاوت است.
چطور برویم؟
نوفل لوشاتو یکی از حومههای پاریس محسوب میشود و برای رسیدن به آنجا راههای ارزان و گران زیادی وجود دارد. طبیعتا استفاده از تاکسی و اوبر گرانقیمتترین وسایل برای رسیدن به مقصد هستند (۴۵ تا ۸۰ یورو برای یک سفر نیمساعته) و اتوبوس و قطار، ارزانقیمتترینها (پنج تا هشت یورو برای اینکه در عرض یک ساعت و ربع به مقصد برسید). برای اینکه از وسایل نقلیه عمومی برای رسیدن به نوفل شاتو استفاده کنید، باید دو بار سوار قطار شوید. ابتدا باید ایستگاه «مونپارناس» را در پاریس پیدا کنید و قطارهایی را سوار شوید که به سمت «سنت کانتان آن ایولین» میروند. در این ایستگاه از قطار پیاده شوید و در ایستگاه «روتیر پی دلووریر» اتوبوسهایی را سوار شوید که به سمت میدان «مانسه» میروند. این میدان، مقصد نهایی شماست و از آنجا میتوانید وارد روستای نوفل لوشاتو شوید.
*عکسهای بیشتر، چاپ شده در نشریه
هنوز دیدگاهی منتشر نشده است